Ksiegozbiór: To, co widzę bez Ciebie

Tess to siedemnastolatka, która pod wpływem emocji rzuca szkołę i udaje się do swojego ojca. Jest w zawieszeniu, nie potrafi wyobrazić sobie jak ma dalej funkcjonować gdyż jej świat uległ totalnemu rozpadowi. Kilka miesięcy wcześniej na jednej z imprez poznała Jonah. Od tego czasu kontaktowali się ze sobą codziennie przez wszystkie znane młodzieży kanały. Choć dzieliły ich setki kilometrów byli sobie bliscy. Były wspólne plany i wyznania. Gdy pewnego dnia Tess dowiaduje się, że Jonah popełnił samobójstwo jej świat staje w miejscu.

źródło:Bukowy Las

Dziewczyna nadal pisze do niego by przekazać mu, co widzi bez niego i w ten sposób próbuje poradzić sobie z tą stratą.

Tess odnajduje pewnego rodzaju ukojenie pomagając ojcu w prowadzonym przez niego biznesie. Tata bohaterki organizuje nietuzinkowe pogrzeby. Dzięki temu zajęciu dziewczyna nie tylko pomaga ludziom, ale również nawiązuje lepszy kontakt z rodzicem. Pewnego dnia jednak otrzymuje zaskakującą wiadomość od Jonah.

Książka „To, co widzę bez ciebie” z całą pewnością skierowana jest do młodych odbiorców. Porusza dość istotne kwestie od kontaktów z rodzicami, poprzez zwrócenie uwagi na występowanie chorób psychicznych, które bywają podstępne, do radzenia sobie ze stratą oraz przeżywaniem żałoby.

Powiem szczerze, że mam problem z oceną tej książki. Zafascynował mnie zwiastun i chyba liczyłam na ciut inną lekturę. Książka porównywana jest do „Trzynastu powodów”, z czym nie do końca jestem w stanie się zgodzić. Jedynym podobieństwem jest samobójcza śmierć nastolatka. Uczucia nastolatków też nie da się porównać, gdyż Clay Jansen znał Hannah Baker i przyjaźnili się od lat, a uczucie w nich wzbierało. Natomiast uczucie Tess do Jonah to uczucie według mnie lekko wyolbrzymione na potrzeby tej historii. Dziewczyna przeżywa śmierć swojego przyjaciela tak jak by zmarł jej ktoś z najbliższej rodziny, co nie do końca mnie przekonuje, choć zdaję sobie sprawę, że młodzieńcza miłość to raczej w dużej mierze fascynacja, a uczucia bywają przejaskrawione.

Główna bohaterka nie skradła mi serca i wiele razy ganiłam ją za jej niezbyt mądre posunięcia to jednak miejscami było mi jej żal, gdyż nie miała wsparcia w rodzicach, którzy sami zachowywali się jak nastolatkowie.

Fabuła książki nie jest skomplikowana i wielokrotnie była powielana w książkach czy filmach. Książkę czyta się niezmiernie szybko i to jej zaleta.

Podoba mi się również to, iż autor nie ucieka od trudnych tematów: śmierci, choroby, pewnego rodzaju anonimowości w sieci. Te tematy są tutaj rozłożone na czynniki pierwsze i dobrze przeanalizowane, za co należy się mu duże uznanie.

Pozdrawiam

Za egzemplarz recenzencki dziękujemy: