Ksiegozbiór: Nie ma nieba

To jest moje drugie spotkanie z twórczością Jolanty Kosowskiej. Miałam już przyjemność przeczytać inną pozycję tej autorki a mianowicie „Drugie dno”, której recenzję znajdziecie u nas na blogu. Tamta książka mnie zauroczyła. Styl autorki przypadł mi do gustu, zatem było mi niezmiernie miło, gdy otrzymałam kolejną jej publikację.

Pani Jolanta Kosowska jak sama o sobie pisze jest osobą szukającą nowych wyzwań i swojego miejsca na ziemi. Lubi podróże, co niewątpliwie znajduje odzwierciedlenie w jej książkach. Z krótkiej wymiany informacji z autorką wiem, że „Nie ma nieba” jest szczególnie bliska jej sercu. Czemu? Nie trudno zgadnąć. Pani Jolanta sama od lat dzieli swoją pracę zawodową czyli bycie lekarzem, z podróżami oraz pisaniem powieści.

O czym tym razem przeczytamy?

„Nie ma nieba” to wzruszająca i przyprawiająca o gęsią skórkę powieść obyczajowa o dwójce młodych lekarzy. Małgorzata i Maciej poznali się na studiach medycznych. Młodzi, piękni i zdolni. Planowali wspólne życie. Jednak w skutek niedopowiedzeń oraz dziwnych zbiegów okoliczności to, co miało być „na zawsze” niestety uległo rozpadowi.

Dlaczego Małgosia i Maciej się rozstali? Czy ich losy znów się zejdą? To tylko kilka pytań, na które odpowie Wam ta lektura.

Tak naprawdę w losach tej dwójki przemycona jest jeszcze inna historia. To historia lekarzy i ich pacjentów. Walki na śmierć i życie, walki ze sobą jako człowiekiem i swoimi słabościami.

Większość uważa lekarzy za bezdusznych ludzi, którzy bez mrugnięcia okiem są w stanie przekazać nawet najgorszą diagnozę. Wydaje się, że swoją pracę wykonują machinalnie i nie wkładają w nią głębszych uczuć. Ta książka pokaże Wam, że nasze spostrzeżenia, jako pacjentów bywają mylące, że lekarz też jest człowiekiem i posiada emocje oraz uczucia, które nie jednokrotnie przeszkadzają mu w pracy. Wiele razy słyszy się „nie wolno zabierać pracy do domu”!. Pytanie jak to zrobić, gdy od nas zależy ludzkie życie, gdy pacjentem jest młody człowiek, lub dziecko, który usłyszał porażającą diagnozę. Czy rzeczywiście my jako pacjenci jesteśmy w stanie zdać sobie sprawę z faktu, że nie jesteśmy jedyni a decyzje podjęte przez lekarza decydują czasem o ludzkim być albo nie być.

„Nie można być przyjacielem każdego pacjenta. Nie można być kimś bliskim dla paruset ludzi. Nie można po każdym, który musiał odejść, nosić żałoby. To ich życie”.

Książka zrobiła na mnie ogromne wrażenie. Pochłania się ją w zastraszającym tempie. Dzięki niej poznajemy losy medyków, którzy ze względu za zbyt młody wiek i zbyt dużą empatię pozwolili pracy wdepnąć w ich prywatne życie. Przeżycia bohaterów, ich troski, rozczarowania, dylematy życiowe i zawodowe, opisane są w sposób niezwykle realistyczny prawdopodobnie z uwagi na fakt, że jak już wspomniałam, autorką jest praktykującym lekarzem. Love story Małgorzaty i Macieja wciąga i daje do myślenia również nad podstawową zasadą w dobrze prosperującym związku: trzeba rozmawiać, gdyż niedopowiedzenia mogą być brzemienne w skutkach.

Może wydaje się Wam, że połączenie historii miłosnej i perypetii pacjentów widzianych oczami lekarza to za dużo jak na jedną książkę, jednak jesteście w błędzie. Wątki przenikają się bardzo sprawnie dzięki czemu czytelnik nie jest w stanie odłożyć książki na półkę zanim nie zobaczy ostatniej kropki.

Ja gorąco polecam.

DZIĘKUJEMY SERDECZNIE AUTORCE ZA MOŻLIWOŚĆ RECENZOWANIA KSIĄŻKI

INFORMACJE O KSIĄŻCE: