Stulecie trucicieli

W październiku zeszłego roku nakładem wydawnictwa RM ukazało się drugie wydanie książki pod tytułem „Stulecie trucicieli” autorstwa Lindy Stratmann. Autorka w swojej książce prezentuje nam „złoty wiek” trucicielstwa, w którym trucizny stały się popularnym i bardzo skutecznym narzędziem na wyprawienie członka rodziny, pracodawcy, sąsiada czy kochanka na tamten świat. Powszechność, a zarazem całkowity brak regulacji dotyczących sprzedaży trucizn w XIX w. przyczynił się nie tylko do licznych zgonów, ale również do rozwoju nowych specjalizacji w medycynie sądowej takich jak toksykologia i analiza chemiczna. Książka zawiera opis kilkudziesięciu najsławniejszych, ale również i tych mniej głośnych, opisów spraw sądowych dotyczących dokonania morderstw przy pomocy trucizny. Dowiemy się również jak świat nauki podchodził do zjawiska i jak na podstawie licznych eksperymentów (niestety na niezliczonej ilości zwierząt) dochodzono do mniej lub bardziej bezspornych wniosków pozwalających ustalić przebieg wydarzeń. 

„Ta książka nie jest i nigdy nie mała być zwykłam kompendium trucicielstwa, akademickim studium ani zestawieniem niepowiązanych ze sobą zbrodni, słynnych a także mało znanych. Jest natomiast spójną opowieścią o trwającej niemal wiek walce na spryt i środki miedzy trucicielem a wymiarem sprawiedliwości .” 

Tak rozpoczyna swoją książkę Linda Stratmann i ciężko się z nią nie zgodzić. „Stulecie trucicieli” czyta się jak zbiór trzymających w napięciu opowiadań kryminalnych i choć zazwyczaj od razu wiemy jaki los spotkał ofiarę i kto jest mordercą to wielokrotnie mogą nas zaskoczyć motyw sprawcy, jego modus operandi oraz to co dzieje się na sali sądowej, tu nic nie jest tak oczywiste jak mogłoby się wydawać. Przedstawiane historie bywają bardzo brutalne, a przestępcy bezduszni i okrutni, dużo bardziej niż w niejednym kryminale, ale w końcu to życie pisze najlepsze scenariusze. 

Gorąco polecam Wam tę lekturę, rzadko kiedy zdarza się jednocześnie móc poszerzyć wiedzę i przy okazji czytać książkę z wypiekami na twarzy, nie możecie przegapić takiej okazji. 

Pozdrawiam

K.

P.S. Kochani już niedługo na naszym Facebooku do wygrania będą dwa egzemplarze "Stulecia trucicieli". Koniecznie śledźcie nasze FB! ;)  

Za egzemplarz recenzencki dziękujemy:

INFORMACJE O KSIĄŻCE 

Tytuł: Stulecie trucicieli 

Autor: Linda Stratmann 

Data wydania: 4 października 2019 

Gatunek: Popularnonaukowa 

Wydawnictwo: Wydawnictwo RM 

Liczba stron: 312 

Ocena Księgozbioru: 

7/10

Krótkie odpowiedzi na wielkie pytania

Można nie mieć bladego pojęcia o fizyce teoretycznej, kosmologii, nie znać nazwiska żadnego współczesnego naukowca, ale Stephena Hawkinga znają niemal wszyscy. Jak sam twierdził, wielka w tym zasługa nieszczęścia jakie go spotkało pod postacią ciężkiej choroby, prowadzącej do pogłębiającego się paraliżu, i zmuszającej go z czasem do życia na wózku inwalidzkim i korzystania z zaawansowanego syntezatora mowy. Ale nie miałoby to żadnego znaczenia gdyby nie jego wiedza, sformułowane teorie, a przede wszystkim przebojowość i dar tłumaczenia fascynujących odkryć astrofizyki w sposób bardzo przystępny. Kultowa już "Krótka historia czasu" sprawiła, że wielu ludzi zostało zarażonych chęcią zdobywania wiedzy na temat wszechświata i uruchomiła ciekawą dyskusję na tematy kluczowe dla naszego istnienia. W ostatniej napisanej przez siebie książce (a w praktyce zredagowanej przez grono współpracowników), Stephen Hawking przedstawił nam swoje przemyślenia dotyczące kilku takich tematów.

Zanim zapoznamy się z wszystkimi zawartymi w książce 10 pytaniami i odpowiedziami na nie, czeka nas krótki wstęp napisany przez Eddie'ego Redmayne'a, aktora odgrywającego główną rolę w filmie o życiu Hawkinga, oraz wstęp dłuższy, ciekawszy, którego autorem jest słynny fizyk (główny konsultant przy filmie "Interstellar") Kip Thorne. Przybliża on nam pokrótce życie, wspólne badania, dokonania Stephana Hawkinga, tak więc osoby nie znające zbytnio tej postaci mogą liczyć na szybką, podstawową edukację.

Czy istnieje Bóg? Co jest wewnątrz czarnej dziury? Czy ludzkość przetrwa na Ziemi? Przyznacie, że pytania te śmiało można nazwać wielkimi. Oczywiście nikt nie zna na nie dokładnej odpowiedzi, ale już sama analiza danego tematu może nam bardzo dużo powiedzieć. Tak właśnie jest i w tym przypadku. Czy z Hawkingiem się zgadzamy, czy nie, ciężko odmówić mu talentu i lekkości z jaką omawia poszczególne kwestie, korzystając nie tylko z zagadnień fizyki, ale również filozofii, religii czy historii. Oczywiście "krótkie odpowiedzi" to nie to samo co "proste odpowiedzi" i aby zrozumieć w pełni wywody autora, jakąś tam minimalną wiedzę, a przede wszystkim chęć do zdobywania nauki, posiadać musimy. Tematy poruszane w "Krótkich odpowiedziach na wielkie pytania" nie były mi obce, ale mimo tego pewne fragmenty musiałem czytać powtórnie, aby ostatecznie upewnić się czy dobrze wszystko rozumiem. Krótka forma wymusza korzystanie, tam gdzie to możliwe, z pewnych skrótów myślowych, a taki stan rzeczy dla dociekliwych, może być momentami problematyczny. No cóż, ja to rozumiem, coś za coś :)

Książkę polecam naprawdę każdemu (a szykującym się do czytania cyklu "Wspomnienia o przeszłości Ziemi" szczególnie), warto w sobie odkryć tą radość z poznawania kolejnych, wydawałoby się abstrakcyjnych teorii. Wszechświat jest bliżej nas niż mogłoby się wydawać, a jego zrozumienie dzięki takim książkom o wiele prostsze i dostępne dla każdego. 

Pozdrawiam

T.

Za egzemplarz recenzencki dziękujemy:

INFORMACJE O KSIĄŻCE:

Tytuł: Krótkie odpowiedzi na wielkie pytania

Autor: Stephen Hawking

Data wydania: 12 listopada 2018

Gatunek: literatura popularnonaukowa

Wydawnictwo: Zysk i S-ka

Liczba stron: 224

Ocena Księgozbioru:

9/10

Ryzyk fizyk, czyli sens niepoważnych eksperymentów naukowych

Wrzesień to początek szkoły. Ze szkołą w komplecie na pewnym poziome edukacji idzie w parze przedmiot zwany fizyką. Mnie osobiście spędzał on sen z powiek i nie należał do moich ulubionych. Z tego, co pamiętam nie tylko ja go nie lubiłam. Prawdopodobnie nasza awersja i niechęć spowodowana była niestety brakiem umiejętności do przekazywania wiedzy. Ostatnimi czasy często sięgamy po książki popularnonaukowe. Tak też było i tym razem. „Ryzyk fizyk, czyli sens niepoważnych eksperymentów naukowych” autorstwa Michała Krupińskiego to doskonała lektura dla każdego. 

A dlaczego? 

Ano, dlatego że Pan Michał Krupiński w doskonały, obrazowy 

i humorystyczny sposób jest w stanie przekazać nam informacje. Robi to w sposób nieszablonowy, jednak trafiający do czytelnika. Nie znajdziecie tu nudnych, sztywnych definicji i wyprowadzań wzorów, które przyprawiają o ból głowy tylko i wyłączenie przez samo patrzenie. Dowiecie się natomiast, miedzy innymi, od czego zależy czas sikania, jak chodzić po wodzie oraz jak to się dzieje, że lód jest śliski i co zrobić by się na nim nie pośliznąć. 

W książce tej znajdziecie również opisy domowych eksperymentów, które z łatwością możecie sami wykonać. Autor, choć jest fizykiem i wydawać by się mogło, że będzie nas zanudzał to jednak operuje prostym, zrozumiałym dla każdego językiem, jednocześnie zwracając naszą uwagę na pewne szczegóły, dzięki czemu zaczynamy postrzegać inne wymiary oraz zwiększamy swoją świadomość. Moim zdaniem na rynku powinno pojawić się znacznie więcej tego typu propozycji, które napędzają ciekawość czytelnika oraz chęć do eksperymentowania czy dyskusji. 

Jest to również doskonała lektura dla młodzieży, by pokazać im, że fizyka może być zabawna, a nie tylko skomplikowana. 

Pozdrawiam

A.

Za egzemplarz recenzencki dziękujemy:

INFORMACJE O KSIĄŻCE 

Tytuł: Ryzyk fizyk, czyli sens niepoważnych eksperymentów naukowych 

Autor: Michał Krupiński 

Data wydania: 19 września 2018 

Gatunek: popularnonaukowa 

Wydawnictwo: Feeria Science 

Liczba stron: 246

Ocena Księgozbioru: 

8/10

x