Tron Królowej

"Tron Królowej" to już nasze trzecie, a zarazem ostatnie spotkanie z Eleonorą Akwityńską, kobietą niebanalną, silną i zdecydowanie przerastającą swoje czasy. 

Alienor zostaje pojmana przez męża, Henryka II, i osadzona w domowym areszcie w Sarum. Odcięta od świata, swoich dzieci i przywilejów, jedynie z rzadka otrzymuje możliwość wyjścia na spacer. Henryk próbuje w ten sposób złamać jej ducha i zmusić ją do wydania zgody na unieważnienie ich małżeństwa. Jednak Alienor nie daje sobą pomiatać i niezależnie od tego w jak ciężkim znajduje się położeniu zostaje wierna swoim dążeniom. Nieugięcie obstając przy swoim, po piętnastu latach, wraz ze śmiercią swojego męża Henryka, odzyskuje wolność. Na tronie zasiada jej ukochany syn Ryszard Lwie Serce. Jednakże to nie oznacza dla Eleonory zasłużonego odpoczynku. Zostaje regentką królestwa, a na jej głowę spadają liczne problemy. Wrogów jest wielu, a zdradzają nawet najbliżsi członkowie rodziny. Do ostatnich dni jej odwaga jest wystawiana na ciężką próbę. 

Muszę powiedzieć, że bardzo przywiązałam się do naszej bohaterki i z zapartym tchem śledziłam kolejne lata jej panowania. Mocno jej kibicowałam i z ogromną trwogą czekałam by pokonała kolejne przeszkody, licząc na to, że i tym razem uda się je pokonać. A trzeba przyznać, że życie jej nie oszczędzało, była zmuszona żyć dłużej niż większość jej dzieci i do samego końca walczyć z własną rodziną, kierowaną chorymi ambicjami i bardziej chętną zaufać obcym niż tworzyć wspólną potęgę. 

Elizabeth Chadwick w niezwykle przystępny i interesujący sposób zapoznaje nas z historią życia tej niesamowitej kobiety jednocześnie ukazując nam obraz całego społeczeństwa i mechanizmów w jakich funkcjonowało ono w XII w. Jeśli spojrzycie na wykaz ważnych wydarzeń z tego okresu nie znajdziecie tam imienia Eleonory Akwityńskiej, a gdyby nie ona, kto wie jak potoczyły by się losy Anglii lub kto zasiadałby na tronie Francji? Dlatego właśnie tak ważne są książki opisujące niedocenianą choć niejednokrotnie bardzo znaczącą rolę kobiet w historii świata. Zatem gorąco polecam wszystkim nie tylko fanom beletrystyki historycznej. 

Pozdrawiam 

K.


Zapoznaj się z innymi recenzjami cyklu "Eleonora Akwitańska" >>>

INFORMACJE O KSIĄŻCE 

Tytuł: Tron Królowej 

Cykl: Eleonora Akwitańska (tom3) 

Autor: Elizabeth Chadwick 

Data wydania: 20 luty 2018 

Gatunek: historyczna 

Wydawnictwo: Prószyński i S-ka 

Liczba stron: 471 

Ocena Księgozbioru: 

9/10

Serce królowej

W sierpniu zeszłego roku recenzowałam dla Was „Pieśń Królowej” (obecnie nominowana w plebiscycie książka roku 2017 portalu lubimyczytac.pl w kategorii powieść historyczna). Była to pierwsza część trylogii o Eleonorze Akwityńskiej nazywanej królową tysiąclecia i najwybitniejszą kobietą XII-wiecznej Europy. 

Dziś chciałabym Wam zaprezentować drugi tom pod tytułem „Serce królowej”. Tych, którzy nie czytali pierwszej części muszę ostrzec, że będę zdradzać pewne elementy fabuły, więc jeśli jesteście zainteresowani tą historią, nie czytajcie dalej ;).

Poprzednia część kończy się w momencie gdy Alienor przestaje być królową Francji i postanawia sama wybrać sobie drugiego męża. Wybór pada na młodszego od niej Henryka, hrabiego Andegawenii, który walczy o koronę Anglii. W 1145 r. Henryk zasiada na tronie, a Alienor zostaje koronowana na królową. I choć tym razem wydaje się, iż nasza bohaterka trafiła dobrze a małżeństwo jest udane, to jednak z biegiem czasu nikt nie jest już tego taki pewien. Henryk, który wydawał się być całkowitym przeciwieństwem Ludwika również nie jest skłonny dzielić się z Eleonorą władzą. Nie ufa jej i nie jest jej wierny, a w momencie gdy przestaje być ona zdolna rodzic kolejnych dziedziców w ogóle „odstawia ją na boczny tor”. Jednak Alienor nadal marzy o czymś więcej niż tylko rola żony i matki, przez co zostaje uwikłana w konflikt, którego konsekwencje mogą zaważyć na całym jej życiu i to w dosłownym tego słowa znaczeniu. 

W tej części autorka oprócz przedstawienia mechanizmów władzy i sposobu w jaki traktowane były kobiety w XII w. poświęca dużo czasu na przedstawienie nam dnia codziennego głównej bohaterki. Eleonora z młodej dziewczyny na naszych oczach przekształca się w dojrzałą kobietę. Dużo łatwiej panuje nad emocjami, ale nadal musi ponosić konsekwencje swoich wyborów, walczyć o swoją niezależność i prawo do własnego zdania. 

Gorąco polecam wszystkim fanom beletrystyki historycznej, a wszystkich „nie fanów” zachęcam do sięgnięcie po tę pozycję, bo warto. A ja czekam na trzeci i ostatni już tom z tej serii. 

Pozdrawiam

K.

Zapoznaj się z innymi recenzjami cyklu "Eleonora Akwitańska" >>>

INFORMACJE O KSIĄŻCE 

Tytuł: Serce Królowej 

Cykl: Eleonora Akwitańska (tom2) 

Autor: Elizabeth Chadwick 

Data wydania: 5 września 2017 

Gatunek: historyczna 

Wydawnictwo: Prószyński i S-ka 

Liczba stron: 464 

Ocena Księgozbioru: 

7/10

Pieśń królowej

Od pierwszej przeczytanej, właściwie przez przypadek, książki Philippy Gregory (które gorąco polecam) jestem wielką fanką książek historycznych,  które w sposób fabularyzowany, opisują losy wielkich kobiet często niedocenianych i pomijanych na kartach historii. „Pieśń królowej” to pierwsza z części opisująca życie takiej właśnie kobiety.

Eleonora Akwitańska została uznana przez magazyn Time za jedną z najbardziej wpływowych kobiet minionego tysiąclecia. Nazywana również królową tysiąclecia i najwybitniejszą kobietą XII-wiecznej Europy urodziła się ok. 1122 r. jako księżniczka Akwitanii. Była królową Francji i Anglii. Eleonorę (w książce nazywaną Alienor) poznajemy w wieku lat trzynastu w pierwszym z przełomowych momentów jej życia, a mianowicie w chwili śmierci jej ojca. Młoda dziedziczka staje się łakomym kąskiem dla wielu chętnych posiąść władzę nad nią i jej majątkiem. Ostatecznie wybór pada na Ludwika VII Młodego następcę króla Francji. Starszy o dwa lata chłopak był drugim synem Ludwika VI Grubego przeznaczonym do stanu duchownego. Niestety nagła śmierć jego starszego brata Filipa zmienia jego sytuację diametralnie i stawia go w roli, do której nikt go nie przygotował. Wkrótce młoda para zasiada na Francuskim tronie. Początkowa sielanka szybko zmienia się w rozczarowanie. Ludwik nie jest w stanie sprostać wymaganiom inteligentnej, wykształconej i ambitnej kobiety. Król Francji okazuje się być bezradnym, podatnym na wpływy dewotem, żądającym od swojej małżonki tylko jednej rzeczy - dziedzica. Ale Alienor woli przestać być królową Francji niż zrezygnować z siebie i swojego dziedzictwa.

Elizabeth Chadwick w bardzo przystępny sposób wprowadza nas w świat fascynującej kobiety, która już ponad 800 lat temu potrafiła o siebie zawalczyć i postawić na swoim. Dzięki swojemu sprytowi i odwadze potrafiła sama kierować swoim losem pomimo, iż w czasach, w których żyła kobiety nie miały zbyt wiele do powiedzenia. Już nie mogę doczekać się drugiej część, niestety trochę przyjdzie mi poczekać, ale myślę, że będzie warto.

Sądzę, że „Pieśń królowej” przypadnie do gustu miłośnikom książek historycznych.

Pozdrawiam

K

Zapoznaj się z innymi recenzjami cyklu "Eleonora Akwitańska" >>>

INFORMACJE O KSIĄŻCE

Tytuł: Pieśń Królowej


Cykl: Eleonora Ekwitańska (tom1)


Autor: Elizabeth Chadwick


Data wydania: 24 stycznia 2017

Gatunek: historyczna

Wydawnictwo: Prószyński i S-ka

Liczba stron: 448

Ocena Księgozbioru:

7/10

Cicho sza

Książka „Cicho sza” została nominowana w Plebiscycie Książka Roku 2015 lubimyczytać.pl w Kategorii Literatura obyczajowa. Zdradzę już teraz nominacja w pełni zasłużona.

Jake Buckman prowadzi firmę doradztwa finansowego. Przez zaangażowanie w pracy tracą na tym jego kontakty z szesnastoletnim Ryanem. By spróbować zbliżyć się do syna proponuje żonie, że tym razem to on odbierze go z kina i spędzi z nim choć trochę czasu. Podczas powrotu Ryan prosi ojca by ten pozwolił mu prowadzić samochód. Obydwaj wiedzą, że młodzieżowe prawo jazdy nie zezwala mu prowadzić po zmroku, jednak siła wyrzutów sumienia w związku z małym zaangażowaniem w życie syna, oraz chęć zaplusowania, powoduje, że Jake godzi się na propozycję. Niestety na konsekwencję tej decyzji nie trzeba było długo czekać. Ryan potrąca śmiertelnie młodą biegaczkę. W tym momencie świat obu zaczyna się walić. Jake próbuje reanimować dziewczynę i prosi syna by wezwał pogotowie, lecz ten przyznaje się ojcu, że wcześniej palił trawkę. Każda podjęta w tym momencie decyzja będzie miała dalsze konsekwencje, co gorsza żadna nie będzie dobra.

„Cicho sza” to rozprawa na temat granic rodzicielstwa. Nad tym co wolno, a czego nie powinniśmy robić będąc rodzicem. Książka wciąga i czyta się ją z zapartym tchem, bo tak naprawdę zagłębiając się w nią zastanawiamy się i analizujemy co zrobilibyśmy na miejscu Jaka. Czy tak jak on posunęlibyśmy się do złamania prawa dla dobra dziecka? Fantastyczne jest też to, że autorka skłania nas do refleksji prawie na każdej stronie książki, ale nie zmusza do oceny. Lisa Scottoline porusza bardzo aktualne i ważne sprawy, które często dotyczą nas lub naszych bliskich. Jesteśmy zabiegani i coraz częściej zdarza się, że kuleją na tym nasze kontakty z najbliższymi. Przez „bycie fajnym” chcemy nadrobić stracony czas i zbudować relacje. Oczywiście pytanie zawsze pozostanie, do jak daleko posuniemy się by chronić własne dziecko?

Gorąco polecam tę pozycję rodzicom by spróbowali ocenić gdzie są granice ich rodzicielskiej miłości i troski. Polecam ją nastolatkom by dzięki tej książce również zrozumieli punkt widzenia swoich rodzicieli oraz konsekwencje swoich decyzji. Polecam ją również pozostałym czytelnikom gdyż, książka zachwyca, jest niebanalna, a zagadka goni zagadkę. Dodatkowo doskonale rozbudowany jest też wątek kryminalny, a koniec zaskakuje.  

Pozdrawiam serdecznie i życzę miłej lektury.

A.

INFORMACJE O KSIĄŻCE

Tytuł: Cicho sza


Autor: Lisa Scottoline

Data wydania: 13 stycznia 2015

Gatunek: literatura piękna

Wydawnictwo: Prószyński i S-ka

Liczba stron: 416


Nominacje: Książka Roku Lubimyczytać.pl (2015)

Ocena Księgozbioru:

8/10

A Oni wciąż mnie szukają

Pierwszy raz do czynienia z pamiętnikiem żony mafiosa miałam podczas czytania „Kobiety mafii” autobiografii Marisie Merico. Pamiętam, że tamta książka otworzyła mi oczy na to jak postępowali, czym dokładnie zajmowali się włoscy mafiosi i jak to wyglądało tak naprawdę z ich punktu widzenia.

Historia Marii Stefanelli jest opowiedziana w książce napisanej przez dziennikarkę Manuele Mareso pt.: „A Oni wciąż mnie szukają”.

Od małego jej życie związane było z organizacją kryminalną. Spokrewniona była z mieszkającymi w Ligurii przemytnikami narkotyków i porywaczami dla okupu. Jednak jej życie nie było usłane różami. Po śmierci jej ojca, była krzywdzona wraz z siostrami przez stryja Antonino. Trudno było mi się pogodzić z cierpienia tych małych dziewczynek, co gorsza nie mogły w żaden sposób liczyć na wsparcie ze strony rodziny. By uciec od prześladowcy zgadza się na zaaranżowane małżeństwo z Francesco Marando. Maria ma jednak nadzieję, że choć trochę jej los się odmieni. Jednak u boku tego człowieka doznała tylko piekielnego życia miedzy wszystkimi instytucjami więziennymi w połowie Włoch. Pomagała w działalności swojego męża. Jej mąż w 1996 roku został zabity a jego ciało znaleziono zwęglone. Dzień w którym dowiedziała się o śmierci męża był jednym z wspanialszych dni w jej życiu. Maria za wszelką cenę pragnęła uchronić córkę od losu, jaki spotyka wszystkie kobiety ‘Ndranghety, ustrzec ją przed spiralą pomocy. Strach przed rozprzestrzeniająca się wojną wśród mafii przekonał ją do podjęcia najważniejszej życiowej decyzji: współpracy z wymiarem sprawiedliwości.

Maria Stefanelli była pierwszą kobietą świadkiem przeciwko 'Ndrangheta w procesie Minotaura toczącym się w Turynie. Na ławie oskarżonych zasiadło 150 oskarżonych w tym bracia jej zmarłego męża.

„Smutny los spotyka wybranki mafiosów. Marny żywot. Dziesiątki z nich zamknęły już oczy na zawsze”.

Autobiografia Marii Stefanelli dotyka pewnych palący tematów o życiu kobiety 'Ndrangheta. Odsłania intymne aspekty, porachunki, bogactwo i nędzę. Przedstawia kobietę, która doznała przemocy i to przemocy wszystkich rodzajów oraz zrozumiała istotę codziennego ujarzmienia organizacji kobiecych.

Książka wzruszająca, ale i przerażająca. Na pewno dla osób lubiących literaturę faktu.

Pozdrawiam

A

INFORMACJE O KSIĄŻCE

Tytuł: A Oni wciąż mnie szukają
Autor: Maria Stefanelli, Manueala Moresco
Data wydania: 18 lutego 2016
Gatunek: biografia, autobiografia, pamiętnik
Wydawnictwo: Prószyński i S-ka
Liczba stron: 240

Ocena Księgozbioru:
6/10

Liliowe dziewczyny

Szukając prezentu dla przyjaciółki zaszłam do księgarni, bo wiadomo książka najlepszym prezentem jest;). Moją uwagę od razu przyciągnął wizerunek trzech dziewcząt oraz informacja „Opowieść o kobietach połączonych przez koszmar Ravensbrück” na okładce i wiedziałam, że muszę przeczytać tą książkę. 

Nasze trzy bohaterki poznajemy na chwilę przed wybuchem II wojny światowej. Są zupełnie inne, wywodzą się z różnych środowisk, mieszkają w różnych krajach, ba nawet na innych kontynentach. Generalnie nic ich nie łączy jednak ich losy splotą się nierozerwalnie poprzez Ravensbrück.

Caroline Ferriday to członkini Nowojorskiej elity. Na przyjęcia do hotelu Waldorff Astoria chadza w sukniach od Channel. Pracuje jako wolontariuszka w konsulacie francuskim angażując się w pomoc francuskim sierotom, a w wolnych chwilach wspiera każdy cel charytatywny jaki tylko wymyśli jej wspaniała matka.

Nastoletnia Kasia Kuśmierczyk wraz z wybuchem wojny angażuje się w działalność na rzecz podziemia za co trafia do obozu.

Kończąca w przyspieszonym trybie studia medyczne Herta Oberheuser jest rozczarowana brakiem możliwości rozwijania swojej kariery zawodowej w kierunku, który ją najbardziej interesuje. Dodatkowo forma w jakiej jest zmuszana odpłacać się rodzinie za opłacenie studiów popychają ja do przyjęcia pracy na rzecz III Rzeszy w żeńskim obozie reedukacyjnym.
Wybuch wojny zmienia ich życie już na zawsze.

Caroline Ferriday i Herta Oberheuser to postaci autentyczne. Postać Kasi i jej siostry Zuzanny jest luźno oparta na „królikach” z Ravensbrück. Głównym celem książki jest zaprezentowanie czytelnikowi sylwetki Caroline i jej niesamowitego życia, którego - jak pisze sama Kelly – „…nie sposób oddzielić … od historii Polek poddanych eksperymentom medycznym w Ravensbrück”, dlatego dziwią mnie zarzuty pod adresem autorki, że zbyt ogólnie opisała życie obozowe, bo przecież tu nie o obozowe życie chodzi, tylko o zawziętość i upór jednej kobiety. Można oczywiście powiedzieć, że mogła sobie na to pozwolić, bo stały za nią znajomości i pieniądze, ale to, że całe swoje życie poświęciła pomagając innym zależało już tylko od jej charakteru. 

Grupowe zdjęcie "królików" z Ravensbrück w "The Hay"

Książkę czyta się bardzo sprawnie i chce się po nią sięgać. Jest nas w stanie wzruszyć (kilka razy łezka w oku mi się zakręciła, może nie tak jak nad „Złodziejką książek”, gdzie płakałam jak bóbr w środkach komunikacji miejskiej, ale zawsze), oburzyć i po raz kolejny zmusić do zastanowienia jak bardzo można przestać być człowiekiem.  

Pozdrawiam

K

INFORMACJE O KSIĄŻCE

Tytuł: Liliowe dziewczyny


Autor: Martha Hall Kelly

Data wydania: 27 września 2016

Gatunek: powieść historyczna

Wydawnictwo: Prószyński i S-ka

Liczba stron: 664


Nominacje: Książka Roku Lubimyczytać.pl (2016)

Ocena Księgozbioru:

7/10